Lange onbetrouwbare levertijden enerzijds en onzekere vraag anderzijds. De samenwerking tussen de leveranciers van slimme meters en vier netbeheerders, waaronder Stedin en Liander, verliep niet soepel. Alex Tjalsma, partner bij Involvation, vertelt hoe zijn bedrijf deze netbeheerders hielp met Demand Driven Supply Chain Management (DDSCM) tegen lagere kosten en minder gedoe de beschikbaarheid van de slimme meters op orde te krijgen.
Momenteel worden in Nederland alle oude meters vervangen door slimme meters. De netbeheerders zijn daarbij afhankelijk van de betrouwbaarheid en flexibiliteit van de meterleveranciers. Tjalsma: “Als beschikbaarheid topprioriteit is en kosten ondergeschikt, lijkt veel voorraad de oplossing. In de praktijk viel dit tegen. Beschikbaarheid bleek desondanks niet gegarandeerd. Daarnaast bleek al deze voorraad bij kwaliteitsproblemen en modelwijzigingen vaak een loden last.”
Onderzoek wees uit dat ketenpartijen belangrijke beslissingen al vroeg moesten nemen.. “Netbeheerders moesten al maanden vooruit op artikelniveau bestellen en voorspellen. Niet verwonderlijk dat hun orderpatroon sterk varieerde en de forecast zeer onbetrouwbaar bleek”, vertelt Tjalsma. “Om hun bezettingsgraad veilig te stellen, vulden leveranciers hun capaciteit ver vooruit met geboekte orders waarbij ze de onbetrouwbare forecast negeerden. Met als gevolg lange levertijden en incidentele tekorten, op hun beurt gevolgd door sterk fluctuerende vraag en onzekere voorspellingen van netbeheerders. Een recept voor teleurstellingen en stress”.
Tjalsma herkent dit probleem en zegt het vaak te zien. “Het is een klassieke cirkel die vanzelf ontstaat als ketenpartijen al beslissingen moeten nemen als de informatie nog onbetrouwbaar is. Het gevolg is dat ze keuzes maken in eigen- in plaats van ketenbelang. Bij Involvation noemen we dit plannings-mismatch. Een valkuil die je herkent aan lange doorlooptijden, tegenvallende prestaties en brandjes blussen. Dé symptomen dat het supply-chain-model niet klopt”
Om de netbeheerders te helpen zocht Involvation naar een model waarbij de meterketen minder afhankelijk zou zijn van onbetrouwbare voorspellingen. “Door risicovolle beslissingen uit te stellen en onnodige variatie en onzekerheid te vermijden, ontkom je aan de planning-mismatch. Hiermee hebben we gelijk de essentie van DDSCM te pakken. Organisaties die kiezen voor DDSCM weigeren dus nog langer afhankelijk te zijn van onbetrouwbare voorspellingen.”
In het oude systeem van de netbeheerders zaten volgens Tjalsma twee denkfouten. “Ze beheerden hun voorraad met MRP, waardoor ze onbedoeld variatie propageerden in plaats van uit te vlakken. We hebben MRP dus uitgezet en in plaats daarvan een eenvoudige voorraadbuffermethodiek geïntroduceerd. Ten tweede stuurden ze hun leveranciers op On Time In Full (OTIF), waardoor deze zeer lange levertijden nodig hadden om zo veel mogelijk op tijd te leveren. Ook hiermee zijn we gestopt. In plaats daarvan hebben we KPIs geïntroduceerd die beschikbaarheid stimuleren zonder in te boeten op flexibiliteit.”
De voordelen van deze nieuwe werkwijze zijn overduidelijk, stelt Tjalsma. “De levertijden zijn verkort van vier maanden tot enkele weken, waardoor de netbeheerders nu kunnen bestellen op basis van actuele voorraadstatus in plaats van een onbetrouwbare forecast. Nog belangrijker is dat de leveranciers nu commitment krijgen voor capaciteit en componenten waardoor ze nu wel bereid zijn het signaal van de netbeheerders te volgen. Het resultaat is gegarandeerde beschikbaarheid en maximale schaalbaarheid. Bijkomende voordelen zijn dat de ketenvoorraad enorm wordt verminderd, de efficiëntie is toegenomen en onnodig gedoe tot het verleden behoort. Netbeheerders en leveranciers beginnen elkaar weer te vertrouwen.”
